Baş başa kalırım kendi derdimle
Gecelerin karanlığı çökünce
Benden başka kimse yoktur benimle
Gecelerin karanlığı çökünce

Yıkılır ümitler hayaller biter
Uzak bir yerlerden baykuşlar öter
O yalnızlık var ya hem de çok beter
Gecelerin karanlığı çökünce

Bir garip sessizlik ürperir içim
Önüme serilir bütün geçmişim
Hep böyle sabahı beklemek işim
Gecelerin karanlığı çökünce

Uykuya gömülür bütün kâinat
Ben nasıl uyurum dertlerim kat kat
Karşıma dikilir asıl hakikat
Gecelerin karanlığı çökünce

 02.01.1998