Dünyaya gelmeden ana rahmine
Düştüğüm yer memleketim Çankırı
Açınca gözümü dünya âleme
Şaştığım yer memleketim Çankırı

Çok dolaştım dağlarının başında
Anılarım vardır her bir taşında
Yaz gelince oğlak kuzu peşinde
Koştuğum yer memleketim Çankırı

Ayrılınca koyun kuzu memeden
Açardım ağılı yemek yemeden
Peşlerinde dere tepe demeden
Aştığım yer memleketim Çankırı

Türkü çağırırdım esen yel ile
Bazen söyleşirdim durgun göl ile
Dereler dolusu giden sel ile
Coştuğum yer memleketim Çankırı

Hayat vardı her köşede bucakta
Harman sürdük ağustosta sıcakta
Beynimiz kaynardı sanki ocakta
Piştiğim yer memleketim Çankırı

Çekiçoğlu kim ne bilir halini
Yalan dünya büker artık belini
Mesken tutmak için gurbet elini
Göçtüğüm yer memleketim Çankırı
10.03.2025___Dursun DEMİRAY