Bir zamanlar büyük aşkımız vardı
Bir bahçe içinde iki gül olduk
Ne yapalım kader bizi ayırdı
Kaldık uzaklarda gayri el olduk

Yürekte yangınlar sönmedi gitti
Feryadım fiğanım dinmedi gitti
Ayrılık içime sinmedi gitti
Biz bu aşka esir olduk kul olduk

Kader deyip eli kolu bağladık
Yandık bir ateş te gönül dağladık
İçimizden gizli gizli ağladık
Bulut olduk yagmur olduk sel olduk

Çekicoğlu buna nasıl dayana
Hasretin acısı batıyor cana
Ne sen bana geldin  nede ben sana
İkimizde  yana yana kül olduk
                           
12.02.2010