Gecelerin Karanlığı
Baş başa kalırım kendi derdimle
Gecelerin karanlığı çökünce
Benden başka kimse yoktur benimle
Gecelerin karanlığı çökünce
Yıkılır ümitler hayaller biter
Uzak bir yerlerden baykuşlar öter
O yalnızlık var ya hem de çok beter
Gecelerin karanlığı çökünce
Bir garip sessizlik ürperir içim
Önüme serilir bütün geçmişim
Hep böyle sabahı beklemek işim
Gecelerin karanlığı çökünce
Uykuya gömülür bütün kâinat
Ben nasıl uyurum dertlerim kat kat
Karşıma dikilir asıl hakikat
Gecelerin karanlığı çökünce
02.01.1998